вы́нураны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́нураны вы́нураная вы́нуранае вы́нураныя
Р. вы́нуранага вы́нуранай
вы́нуранае
вы́нуранага вы́нураных
Д. вы́нуранаму вы́нуранай вы́нуранаму вы́нураным
В. вы́нураны (неадуш.)
вы́нуранага (адуш.)
вы́нураную вы́нуранае вы́нураныя (неадуш.)
вы́нураных (адуш.)
Т. вы́нураным вы́нуранай
вы́нуранаю
вы́нураным вы́нуранымі
М. вы́нураным вы́нуранай вы́нураным вы́нураных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)