вынурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вынурэ́нне | |
вынурэ́ння | |
вынурэ́нню | |
вынурэ́нне | |
вынурэ́ннем | |
вынурэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
вынурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вынурэ́нне | |
вынурэ́ння | |
вынурэ́нню | |
вынурэ́нне | |
вынурэ́ннем | |
вынурэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)