вынура́ць
‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вынура́ю | вынура́ем | |
| вынура́еш | вынура́еце | |
| вынура́е | вынура́юць | |
| Прошлы час | ||
| вынура́ў | вынура́лі | |
| вынура́ла | ||
| вынура́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вынура́й | вынура́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вынура́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)