Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шнур, род. шнура́ м.

1. в разн. знач. шнур; (плотн. — ещё) нахлёстка ж.;

2. верени́ца ж.;

ця́гнуцца шну́рам фурма́нкі — тя́нутся верени́цей подво́ды;

3. (земли) полоса́ (узкая) ж.;

бікфо́рдаў ш. — бикфо́рдов шнур

шнурава́льны спец. шнурова́льный

шнурава́нне ср. шнурова́ние, шнуро́вка ж.; см. шнурава́ць

шнурава́ны шнуро́ванный; см. шнурава́ць

шнурава́цца несов., возвр., страд. шнурова́ться; см. шнурава́ць

шнурава́ць несов., в разн. знач. шнурова́ть;

ш. чараві́кі — шнурова́ть боти́нки;

ш. інвента́рную кні́гу — шнурова́ть инвента́рную кни́гу

шнуравы́ шнурово́й;

а́я кні́га — шнурова́я кни́га

шнуро́к, -рка́ м.

1. шнуро́к; верёвочка ж.;

2. (бусы) ни́тка ж., про́низь ж.

шнуро́ўка ж. шнуро́вка