шнур, род. шнура́ м.

1. в разн. знач. шнур; (плотн. — ещё) нахлёстка ж.;

2. верени́ца ж.;

ця́гнуцца шну́рам фурма́нкі — тя́нутся верени́цей подво́ды;

3. (земли) полоса́ (узкая) ж.;

бікфо́рдаў ш. — бикфо́рдов шнур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)