утвара́льная сущ. образу́ющая
утвара́льнік м. образова́тель
утвара́льны
1. прич. образу́ющий;
2. в знач. сущ., мат. образу́ющая;
◊ ~ная лі́нія — мат. образу́ющая ли́ния
утвара́цца несов., возвр., страд. образо́вываться; см. утвары́цца, утвара́ць
утвара́ць несов., в разн. знач. образо́вывать; см. утвары́ць
утвары́цца сов., в разн. знач. образова́ться
утвары́ць сов., в разн. знач. образова́ть;
у. прамы́ ву́гал — образова́ть прямо́й у́гол;
рака́ ўтвары́ла дугу́ — река́ образова́ла дугу́;
у. вае́нна-паліты́чны саю́з — образова́ть вое́нно-полити́ческий сою́з;
у. камі́сію — образова́ть коми́ссию
утварэ́нне ср., в разн. знач. образова́ние;
у. дзяржа́вы — образова́ние госуда́рства;
у. го́рных паро́д — образова́ние го́рных поро́д;
тлу́шчавыя ўтварэ́нні пад ску́рай — жировы́е образова́ния под ко́жей
утво́раны в разн. знач. образо́ванный; см. утвары́ць