Verbum

раўнабе́дранасць ж., мат. равнобе́дренность

раўнабе́дранік м., мат., разг. равнобе́дренник

раўнабе́драны мат. равнобе́дренный

раўнабо́кі равнобо́чный

раўнава́га ж., прям., перен. равнове́сие ср.;

р. сіл — равнове́сие сил;

няўсто́йлівая р. — неусто́йчивое равнове́сие;

вы́весці з ~гі — вы́вести из равнове́сия

раўнава́жкі спец. равновесо́мый

раўнава́жны физ. равнове́сный

раўнава́льнік м., тех. ровни́тель

раўнава́льны тех. рихтова́льный, рихто́вочный

раўнава́льшчык м. рихто́вщик