Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пяне́ўе собир., ср., обл.

1. пни мн.; мно́го пней;

2. (зародыши перьев) пни, пеньки́

пянёк (род. пянька́) м., уменьш. пенёк

пянчу́к (род. пенчука́) м. пенёк

пянька́ ж. пенька́

пянько́вы пенько́вый