Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нюх (род. ню́ху) м.

1. обоня́ние ср.; (о животных — ещё) нюх; чутьё ср.;

у саба́кі до́бры н. — у соба́ки хоро́ший нюх (хоро́шее чутьё);

2. перен., разг. чутьё ср., нюх;

ні за н. таба́кі — ни за поню́шку табаку́;

на (адзі́н) н. — на (одну́) поню́шку;

саба́чы н. — соба́чий нюх

ню́хальны

1. обоня́тельный;

~ныя не́рвы — обоня́тельные не́рвы;

2. (предназначенный дня нюханья) ню́хательный;

н. тыту́нь — ню́хательный таба́к

ню́хальшчык м., разг. ню́хальщик

ню́хальшчыца ж., разг. ню́хальщица

ню́ханне ср. ню́ханье

ню́хаўка ж., прост. ню́халка

ню́хацца несов.

1. обню́хиваться;

2. перен., разг. сню́хиваться

ню́хаць несов., прям., перен. ню́хать;

не н. по́раху — не ню́хать по́роху;

і не ню́хаў — (чаго) и не ню́хал (чего)

нюхну́ць сов., однокр. нюхну́ть