нюх (род. ню́ху) м.

1. обоня́ние ср.; (о животных — ещё) нюх; чутьё ср.;

у саба́кі до́бры н. — у соба́ки хоро́ший нюх (хоро́шее чутьё);

2. перен., разг. чутьё ср., нюх;

ні за н. таба́кі — ни за поню́шку табаку́;

на (адзі́н) н. — на (одну́) поню́шку;

саба́чы н. — соба́чий нюх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)