Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ківа́нне ср.

1. кача́ние; пока́чивание; кива́ние;

2. шата́ние;

1, 2 см. ківа́ць

ківа́цкі кива́чский

ківа́цца несов.

1. кача́ться; пока́чиваться; шата́ться, поша́тываться;

галі́нкі ківа́юцца на ве́тры — ве́точки кача́ются (пока́чиваются) под ве́тром;

2. шата́ться;

зуб ківа́ецца — зуб шата́ется

ківа́ць несов.

1. кача́ть; пока́чиватъ; (головой — ещё) кива́ть;

2. (раскачивая) шата́ть;

к. на каго́е́будзь — (сва́ливать) кива́ть на кого́-л.;

к. па́льцам — кива́ть па́льцем

кі́вер м. ки́вер

кі́ві нескл., ж., зоол. ки́ви

ківо́к (род. кіўка́) м. киво́к;

к. у (мой, твой і г.д.) бок — киво́к в (мою́, твою́ и т.д.) сто́рону

ківо́т м., церк. кио́т