Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

кішанёвы, см. кішэ́нны

кішачнады́хальныя сущ., мн., зоол. кишечноды́шащие

кішачнажа́бравыя сущ., мн., зоол. кишечножа́берные

кішачнапо́ласцевыя сущ., мн., зоол. кишечнополостны́е

кі́шачны кише́чный

кі́шка ж.

1. анат. кишка́;

то́нкая к. — то́нкая кишка́;

2. разг. кишка́, рука́в м., шланг м.;

прама́я к. — пряма́я кишка́;

абадо́чная к.анат. ободо́чная кишка́;

дванаццаціпе́рсная к. — двенадцатипе́рстная кишка́;

заваро́т кі́шак — за́ворот кишо́к;

сляпа́я к. — слепа́я кишка́;

к. то́нкая — (у каго) кишка́ тонка́ (у кого);

вы́матаць (усе́) ~кі — вы́мотать (все) кишки́;

вы́пусціць ~кі — вы́пустить кишки́;

парва́ць ~кі са сме́ху — надорва́ть живо́тики;

~кі марш ігра́юць — живо́т подвело́

кішкападо́бны кишкообра́зный

кішла́к, -ка́ м. кишла́к

кішла́чны кишла́чный

кішма́: к. кішэ́ць кишмя́ кише́ть