жар (
◊ бе́гчы, як жа́ру ўхапі́ўшы — бежа́ть сломя́ го́лову;
даць (зада́ць) жа́ру — дать (зада́ть) жа́ру;
падда́ць жа́ру — подда́ть жа́ру;
чужы́мі рука́мі ж. заграба́ць —
жар (
◊ бе́гчы, як жа́ру ўхапі́ўшы — бежа́ть сломя́ го́лову;
даць (зада́ць) жа́ру — дать (зада́ть) жа́ру;
падда́ць жа́ру — подда́ть жа́ру;
чужы́мі рука́мі ж. заграба́ць —
жарабе́нне
жарабе́ц, -бца́
жараб’ёўка
жараб’ёўшчык
жарабі́ца
жарабі́цца
жарабо́к, -бка́
1.
2. (шкура жеребёнка-недоноска) жеребо́к
жарабя́ и жарабё, -бя́ці
жарабя́ціна