Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

жар (род. жа́ру) м., разг. (горячие угли) жар;

бе́гчы, як жа́ру ўхапі́ўшы — бежа́ть сломя́ го́лову;

даць (зада́ць) жа́ру — дать (зада́ть) жа́ру;

падда́ць жа́ру — подда́ть жа́ру;

чужы́мі рука́мі ж. заграба́цьпогов. чужи́ми рука́ми жар загреба́ть

жарабе́нне ср.: кабы́ла на ~нні кобы́ла, кото́рая в ско́ром вре́мени должна́ ожереби́ться

жарабе́ц, -бца́ м. жеребе́ц

жараб’ёўка ж. жеребьёвка

жараб’ёўшчык м. жеребьёвщик

жарабі́ца ж. молода́я кобыли́ца

жарабі́цца несов. жереби́ться

жарабо́к, -бка́ м.

1. уменьш.-ласк. жере́бчик;

2. (шкура жеребёнка-недоноска) жеребо́к

жарабя́ и жарабё, -бя́ці ср. жеребёнок м.

жарабя́ціна ж. жеребя́тина