жар (род. жа́ру) м., разг. (горячие угли) жар;

бе́гчы, як жа́ру ўхапі́ўшы — бежа́ть сломя́ го́лову;

даць (зада́ць) жа́ру — дать (зада́ть) жа́ру;

падда́ць жа́ру — подда́ть жа́ру;

чужы́мі рука́мі ж. заграба́цьпогов. чужи́ми рука́ми жар загреба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)