гуча́льны звуча́щий;
Verbum
анлайнавы слоўнікгуча́нне
гуча́ць
◊ не гучы́ць — не звучи́т
гу́чна
1. зву́чно;
2.
1, 2
гучнагавары́цель
гучнагало́сы громкоголо́сый
гу́чнасць
1. зву́чность;
2. гро́мкость;
1, 2
гучне́й
гучне́йшы
гучне́ць
гуча́льны звуча́щий;
гуча́нне
гуча́ць
◊ не гучы́ць — не звучи́т
гу́чна
1. зву́чно;
2.
1, 2
гучнагавары́цель
гучнагало́сы громкоголо́сый
гу́чнасць
1. зву́чность;
2. гро́мкость;
1, 2
гучне́й
гучне́йшы
гучне́ць