абюракра́ціцца сов. обюрокра́титься
абюракра́ціць сов. обюрокра́тить
абюракра́чаны обюрокра́ченный
абюракра́чвацца несов., возвр., страд. обюрокра́чиваться; см. абюракра́ціцца, абюракра́чваць
абюракра́чваць несов. обюрокра́чивать