аж
1. частица усил. да́же; аж;
ён аж прысе́ў ад стра́ху — он да́же (аж) присе́л от стра́ха;
2. разг. частица (неожиданно) как вдруг, и вдруг;
аж як закрычы́ць — как вдруг закричи́т; и вдруг как закричи́т;
3. частица с предлогами да, за и т.п. с местным и временным значением; вплоть до; переводится также сочетанием соответствующего предлога со словами са́мый, са́мого и т.д.;
аж да ра́ніцы — вплоть до утра́, до са́мого утра́;
аж за ле́сам — за са́мым ле́сом;
4. разг. союз противит. одна́ко же; вме́сте с тем;
не ве́рылі, аж усё пра́ўда, што лю́дзі каза́лі — не ве́рили, одна́ко же (вме́сте с тем) всё пра́вда, о чём лю́ди говори́ли;
5. союз следствия так что да́же; (при наличии в главном предложении указ. мест. или нареч. — ещё) что да́же;
перапало́хаўся, аж ру́кі і но́гі задрыжа́лі — перепуга́лся, так что да́же ру́ки и но́ги задрожа́ли;
така́я спяко́та, аж трава́ гары́ць — така́я жара́, что да́же трава́ гори́т
ажані́цца (з кім) сов. жени́ться (на ком), вступи́ть в брак
ажані́ць (каго, з кім) сов. жени́ть (на ком);
◊ без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли
ажарабі́цца сов. ожереби́ться
ажно́ частица, союз разг., см. аж
ажу́р I нареч., бухг. ажу́р
ажу́р II, -ру м., текст. ажу́р
ажу́рны (к ажу́р II) ажу́рный
а́жыа нескл., ср., торг. а́жио