Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

аз (род. аза́) м.

1. (устарелое название буквы «а») аз;

2. только мн., перен. (первоначальные сведения) азы́;

пача́ць вучо́бу з азо́ў — нача́ть изуче́ние с азо́в

азааспе́рмі́я ж., биол. азооспе́рми́я

азабензо́л, -лу м., хим. азобензо́л

азагало́віць сов. озагла́вить

азагало́ўлены озагла́вленный

азагало́ўлівацца несов., страд. озагла́вливаться

азагало́ўліваць несов. озагла́вливать

азагру́па ж., хим. азогру́ппа

аза́дак, -дка м.

1. (часть туши) огу́зок, зад;

2. (задняя часть тела, туловища) зад; (у лошади — ещё) круп

азада́чана нареч. озада́ченно