Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адрыва́нне ср. отрыва́ние; обрыва́ние

адрыва́цца несов., в разн. знач. отрыва́ться; (рваться в результате резкого движения — ещё) обрыва́ться; см. адарва́цца

адрыва́ць

1. несов., в разн. знач. отрыва́ть; (резким движением — ещё) обрыва́ть;

2. (насильственным путём часть территории) отрыва́ть, отторга́ть;

1, 2 см. адарва́ць;

на хаду́ падно́скі ~ва́епогов. на ходу́ подмётки рвёт

адрыва́ць II несов. (к адры́ць) отрыва́ть

адры́вачнасць ж. отры́вочность

адры́вачны отры́вочный

адры́віста нареч. отры́висто

адры́вістасць ж. отры́вистость

адры́вісты отры́вистый; отры́вочный

адрыга́цца несов., разг.

1. возвр., страд., прям., перен. отры́гиваться, отрыга́ться;

2. безл. отры́гиваться, отрыга́ться

адрыга́ць несов. отры́гивать, отрыга́ть