адрыва́ць
1.
2. (насильственным путём часть территории) отрыва́ть, отторга́ть;
1, 2
◊ на хаду́ падно́скі ~ва́е —
адрыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адрыва́ць
1.
2. (насильственным путём часть территории) отрыва́ть, отторга́ть;
1, 2
◊ на хаду́ падно́скі ~ва́е —
адрыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)