намасці́ць сов.
1. намости́ть; (пол и т.п. — ещё) настла́ть;
н. тратуа́р — намости́ть тротуа́р;
н. падло́гу — настла́ть пол;
2. разг. нагромозди́ть;
н. скры́нак аж пад столь — нагромозди́ть я́щиков до потолка́
намата́ны в разн. знач. намо́танный; см. намата́ць
намата́цца I сов. намота́ться;
вяро́ўка ~та́лася на бараба́н — верёвка намота́лась на бараба́н
намата́цца II сов., разг. (устать) намота́ться
намата́ць сов., в разн. знач. намота́ть;
н. ні́ткі на шпу́льку — намота́ть ни́тки на кату́шку;
н. два́ццаць матко́ў — намота́ть два́дцать мотко́в;
◊ н. на вус — намота́ть на ус
наматра́цнік м. наматра́сник, наматра́цник
намаўле́нне ср., обл. нагово́р м.; см. намаўля́ць 2
намаўля́цца несов., страд. внуша́ться; см. намаўля́ць 1
намаўля́ць несов.
1. разг. подгова́ривать, внуша́ть;
2. обл. (клеветать) нагова́ривать
намаўча́цца сов., разг. намолча́ться
намаха́цца сов., разг. намаха́ться;
н. касо́й — намаха́ться косо́й