Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

натралява́ць сов. (во множестве) натрелева́ть

натрапа́ны натрёпанный

натрапа́цца сов., прост., прям., перен. натрепа́ться

натрапа́ць сов., прям., перен. натрепа́ть;

н. лёну — натрепа́ть льна; н. на чалаве́ка натрепа́ть на челове́ка

натра́піцца сов.

1. попа́сться, встре́титься, повстреча́ться;

~піўся знаёмы чалаве́к — попа́лся (встре́тился, повстреча́лся) знако́мый челове́к;

2. случи́ться, подверну́ться;

~піўся вы́падак — подверну́лся слу́чай

натра́піць сов. напа́сть, наткну́ться, натолкну́ться;

н. на след — напа́сть на след

натрапля́ць несов. напада́ть, натыка́ться, ната́лкиваться; см. натра́піць

натраса́цца несов., возвр., страд. натряса́ться; см. натрэ́сціся, натраса́ць

натраса́ць несов., в разн. знач. натряса́ть; см. натрэ́сці 1

натра́ўка ж., спец. натра́вка