асы́пак, -пку м., геол. о́сыпь ж.
асыпа́льнасць ж., с.-х. осыпа́емость
асыпа́нне ср.
1. осыпа́ние; см. асы́паць 1;
2. осыпа́ние; опаде́ние; см. асыпа́цца
асы́паны
1. в разн. знач. осы́панный;
2. разг. обмётанный;
1, 2 см. асы́паць
асыпа́цца несов.
1. в разн. знач. осыпа́ться; (о листьях, лепестках — ещё) опада́ть; см. асы́пацца;
2. страд. осыпа́ться; см. асыпа́ць 1
асыпа́ць несов.
1. в разн. знач. осыпа́ть;
2. безл., разг. (покрывать сыпью) обмётывать;
1, 2 см. асы́паць;
◊ а. пахвала́мі — осыпа́ть похвала́ми
асьмі́на ж., уст. осьми́на, полче́тверти
асэнсава́на нареч. осмы́сленно
асэнсава́насць ж. осмы́сленность
асэнсава́нне ср. осмысле́ние; см. асэнсава́ць