рабо́тка ж., прост., пренебр. работёнка
рабо́тнік м., в разн. знач. рабо́тник;
кваліфікава́ны р. — квалифици́рованный рабо́тник;
адка́зны р. — отве́тственный рабо́тник;
інжыне́рна-тэхні́чныя ~кі — инжене́рно-техни́ческие рабо́тники;
р. разумо́вай пра́цы — рабо́тник у́мственного труда́;
○ наменклату́рны р. — номенклату́рный рабо́тник
рабо́тніца ж. рабо́тница;
перадава́я р. — передова́я рабо́тница;
ха́тняя р. — дома́шняя рабо́тница
рабо́тнічак м., разг., ласк., ирон. рабо́тничек
рабо́чая ж., сущ. рабо́чая
рабо́ча-сяля́нскі рабо́че-крестья́нский
рабо́чы I м., сущ. рабо́чий;
р. ад станка́ — рабо́чий от станка́;
падзённы р. — подённый рабо́чий
рабо́чы II прил., в разн. знач. рабо́чий;
р. рух — рабо́чее движе́ние;
р. клас — рабо́чий класс;
~чыя ру́кі — рабо́чие ру́ки;
~чая гіпо́тэза — рабо́чая гипо́теза;
~чая мо́ладзь — рабо́чая молодёжь;
р. час — рабо́чее вре́мя;
р. гарніту́р — рабо́чий костю́м;
○ р. дзень — рабо́чий день;
~чая сі́ла — рабо́чая си́ла;
◊ у ~чым пара́дку — в рабо́чем поря́дке
рабро́ ср.
1. мн. рэ́бры анат. ребро́;
2. мат. ребро́;
◊ палічы́ць (пералічы́ць) рэ́бры — (каму) пересчита́ть рёбра (кому);
адны́ рэ́бры — ко́жа да ко́сти;
за маё дабро́ ды мне ў р. — погов. за моё добро́ да мне в ребро́
рабры́на ж., разг. ребро́ ср.