рабро́ ср.

1. мн. рэ́бры анат. ребро́;

2. мат. ребро́;

◊ палічы́ць (пералічы́ць) рэ́бры — (каму) пересчита́ть рёбра (кому);

адны́ рэ́бры — ко́жа да ко́сти;

за маё дабро́ ды мне ў р. — погов. за моё добро́ да мне в ребро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)