Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нажыра́ць несов., прост., груб. нажира́ть

нажы́так, -тку м., разг. (то, что нажито, куплено) приобрете́ние ср.

нажы́ты нажито́й, на́житый

нажыўны́ наживно́й;

гэ́та спра́ва ~на́яэ́то де́ло наживно́е

нажы́цца сов., в разн. знач. нажи́ться;

н. на паста́ўках — нажи́ться на поста́вках;

н. за́мужам — нажи́ться за́мужем

нажы́ць сов., в разн. знач. нажи́ть;

н. сваёй пра́цай — нажи́ть свои́м трудо́м;

н. рэўматы́зм — нажи́ть ревмати́зм;

до́ўга ён у вас не нажыве́ — до́лго он у вас не наживёт

нажэ́рці сов., прост., груб. нажра́ть

нажэ́рціся сов., прост., груб. нажра́ться