начыня́ць несов. начиня́ть
начы́ркаць сов. (небрежно написать) начерка́ть, начёркать
на́чыста нареч.
1. на́чисто, на́бело;
перапіса́ць н. — переписа́ть на́чисто (на́бело);
2. на́чисто, до́чиста;
вы́мыць н. — вы́мыть на́чисто (до́чиста);
3. разг. (полностью) на́чисто, до́чиста, подчисту́ю; вчисту́ю;
з’е́лі ўсё на́чыста — съе́ли всё на́чисто (до́чиста, подчисту́ю)
начысту́ю нареч., разг.
1. начисту́ю, на́чисто; (окончательно) вчисту́ю;
2. (откровенно) начистоту́, пря́мо
начы́сціцца сов., разг. начи́ститься
начы́сціць сов., в разн. знач. начи́стить;
н. бо́ты — начи́стить сапоги́;
н. ры́бы — начи́стить ры́бы
начы́танасць ж. начи́танность
начы́таны прич., прил. начи́танный
начыта́цца сов. начита́ться