уто́ўпіць сов., разг. вмести́ть, помести́ть
уто́ўплены обл. вмещённый, помещённый
уто́ўчаны
1. втолчённый;
2. утолчённый, растолчённый;
3. разг. уплотнённый, утрамбо́ванный, уби́тый;
1-3 см. утаўчы́
уто́чаны I уто́ченный; см. утачы́ць I
уто́чаны II вста́вленный, вши́тый, вта́чанный
уто́чванне I ср. ута́чивание, уто́чка ж.; см. уто́чваць I, уто́чвацца I 1
уто́чванне II ср. вста́вка ж., вшива́ние, вта́чивание
уто́чвацца I несов.
1. (о лезвии) ута́чиваться;
2. страд. ута́чиваться; см. уто́чваць I
уто́чвацца II несов. (о кротах и т.п.) врыва́ться, зарыва́ться
уто́чвацца III несов., страд. вставля́ться, вшива́ться, вта́чиваться; см. уто́чваць II
уто́чваць I несов. (на станке, точиле и т.п.) ута́чивать
уто́чваць II несов. вставля́ть, вшива́ть, вта́чивать
уто́чка I ж. уто́чка; см. утачы́ць I
уто́чка II ж. вста́вка, вши́вка, вта́чка; см. утачы́ць II
уто́чны тех. уто́чный;
~ныя ні́ткі — уто́чные ни́ти
уто́чына ж., тех. уто́чина