Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

укамплекто́ўвацца несов., возвр., страд. укомплекто́вываться

укамплекто́ўваць несов. укомплекто́вывать

ука́паны

1. зака́панный; ука́панный, иска́панный;

2. вка́панный;

1, 2 см. ука́паць

укапа́ны вры́тый, вко́панный; см. укапа́ць 1

ука́пацца сов., разг. (закапать сплошь себя) ука́паться

укапа́цца сов. вры́ться, вкопа́ться, зары́ться

ука́паць сов.

1. (забрызгать каплями) зака́пать; (сплошь — ещё) ука́пать, иска́пать;

2. (капая, влить) вка́пать;

у. ка́плі ў нос — вка́пать ка́пли в нос

укапа́ць сов.

1. врыть, вкопа́ть;

у. слуп — врыть (вкопа́ть) столб;

2. смочь копа́ть;

зямля́ цвёрдая, рыдлёўкай не ўкапа́еш — земля́ твёрдая, лопа́той не смо́жешь копа́ть;

3. (небольшое количество) накопа́ть;

у. бу́льбы на вячэ́ру — накопа́ть карто́шки на у́жин

ука́пванне ср. вка́пывание; см. ука́пваць 2

ука́пвацца несов., разг.

1. (закапывать сплошь себя) ука́пываться;

2. страд. зака́пываться; ука́пываться, иска́пываться; вка́пываться; см. ука́пваць

ука́пваць несов.

1. (забрызгивать каплями) зака́пывать; (сплошь — ещё) ука́пывать, иска́пывать;

2. (капая, вливать) вка́пывать

укаране́лы прям., перен. (пустивший глубокие корни) укорени́вшийся

укаране́нне ср.

1. укорене́ние;

2. перен. укорене́ние, внедре́ние; насажде́ние;

1, 2 см. укарані́ць