узло́мліванне ср. взла́мывание; см. узло́мліваць
узло́млівацца несов., возвр., страд. взла́мываться; см. узло́мліваць
узло́мліваць несов. взла́мывать; см. узлама́ць 1
узляга́ць несов. нава́ливаться, налега́ть; см. узле́гчы
узлята́нне ср. взлета́ние; см. узлята́ць 1
узлята́ць несов.
1. в разн. знач. взлета́ть; взвива́ться; (о птицах — ещё) вспа́рхивать;
2. разг. взлета́ть, взбега́ть;
1, 2 см. узляце́ць
узляце́ць сов.
1. в разн. знач. взлете́ть; взви́ться; (о птицах — ещё) вспорхну́ть;
самалёт узляце́ў — самолёт взлете́л;
мяч узляце́ў вышэ́й перакла́дзіны — мяч взлете́л вы́ше перекла́дины;
з травы́ ўзляце́ла мале́нькая пту́шка — из травы́ вспорхну́ла ма́ленькая пти́чка;
верабе́й ~це́ў на страху́ — воробе́й взлете́л на кры́шу;
2. разг. взлете́ть, взбежа́ть;
у. на другі́ паве́рх — взлете́ть (взбежа́ть) на второ́й эта́ж;
◊ у. у паве́тра — взлете́ть на (в) во́здух