націра́нне ср.
1. (действие) натира́ние; см. націра́ць 1;
2. мед. втира́ние, натира́ние;
прыгатава́ць н. — пригото́вить втира́ние (натира́ние);
націра́цца несов.
1. в разн. знач. натира́ться; см. наце́рціся;
2. страд. натира́ться; мели́ться; намина́ться; см. націра́ць
націра́ць несов.
1. в разн. знач. натира́ть; (мелом — ещё) мели́ть;
2. (льна, пеньки) намина́ть;
1, 2 см. наце́рці
наці́рка ж., разг. нати́рка
на́ціск, -ку м.
1. нажи́м, нажима́ние ср., нада́вливание ср.; см. націска́ць 1;
2. нажи́м, давле́ние ср.;
зрабі́ць н. на каго́-не́будзь — оказа́ть нажи́м (давле́ние) на кого́-л.;
пад ~кам абста́він — под давле́нием обстоя́тельств;
3. (движение, направленное на кого-, что-л.) на́тиск;
стры́мліваць н. нато́ўпу — сде́рживать на́тиск толпы́;
4. нажи́м;
піса́ць з ~кам — писа́ть с нажи́мом;
5. ударе́ние ср., нажи́м;
сказа́ць з ~кам — сказа́ть с ударе́нием (нажи́мом);
6. лингв. ударе́ние ср.;
паста́віць н. — поста́вить ударе́ние;
○ узыхо́дны н. — восходя́щее ударе́ние;
сыхо́дны н. — нисходя́щее ударе́ние
націска́нне ср. нажи́м м., нажа́тие, нада́вливание; см. націска́ць 1
націска́цца несов.
1. натиска́ться;
2. страд. нажима́ться, нада́вливаться; натира́ться; нахлобу́чиваться; см. націска́ць
націска́ць несов.
1. в разн. знач. нажима́ть, нада́вливать;
2. (мозоль) натира́ть;
3. (шапку) нахлобу́чивать;
1-3 см. наці́снуць
на́ціскнасць ж., лингв. ударя́емость