натыка́цца I несов.
1. в разн. знач. натыка́ться; (приходить в соприкосновение, встречаться — ещё) ната́лкиваться, набреда́ть; см. наткну́цца;
2. страд. натыка́ться; наса́живаться; см. натыка́ць I
натыка́цца II несов., страд. нагота́вливаться тканьём; см. натыка́ць II
натыка́ць I несов.
1. натыка́ть; см. наты́каць;
2. (на остриё) натыка́ть, наса́живать; см. наткну́ць
натыка́ць II несов. нагота́вливать тканьём
натыфікава́ны дип., фин. нотифици́рованный
натыфікава́ць сов. и несов., дип., фин. нотифици́ровать
натыфіка́цыя ж., дип., фин. нотифика́ция
наўбіва́ць сов. (во множестве) вбить, вколоти́ть; см. убі́ць 1
наўга́д нареч. науга́д, науда́чу; наобу́м
наўгало́п нареч., прост. гало́пом, вскачь
наўдалу́ю нареч. наудалу́ю, науда́чу, на аво́сь
наўда́чу нареч. науда́чу, наудалу́ю, на аво́сь