раста́ць сов.
1. прям., перен. раста́яць; (о снеге — ещё) иста́ять, ста́ять;
гу́кі ~та́лі ў паве́тры — зву́ки раста́яли в во́здухе;
гро́шы ~та́лі — де́ньги раста́яли;
2. раствори́ться, распусти́ться; разойти́сь;
цу́кар ~та́ў у вадзе́ — са́хар раствори́лся (разошёлся) в воде́;
3. растопи́ться;
ма́сла ~та́ла — ма́сло растопи́лось;
◊ як раста́ў — как в во́ду ка́нул
растачы́цца сов. (на станке и т.п.) расточи́ться
растачы́ць I сов. (на станке) расточи́ть
растачы́ць II сов. (о червях и т.п.) источи́ть
растачы́ць III сов., порт. (расширить) расста́вить;
р. рукавы́ кашу́лі — расста́вить рукава́ руба́шки
раствара́льнасць ж. раствори́мость, растворя́емость
раствара́льнік, -ку м., хим. раствори́тель
раствара́льны
1. раствори́мый;
~ныя рэ́чывы — раствори́мые вещества́;
2. растворя́ющий
раствара́цца несов., возвр., страд., хим. растворя́ться
раствара́ць несов., хим. растворя́ть
раствары́цца сов., хим. раствори́ться
раствары́ць сов., хим. раствори́ть