наплыва́ць несов., в разн. знач. наплыва́ть; см. наплы́сці 1
наплы́сці сов.
1. в разн. знач. наплы́ть;
н. на ка́мень — наплы́ть на ка́мень;
у раку́ ~лыло́ мно́га сме́цця — в ре́ку наплы́ло мно́го му́сора;
2. перен. нахлы́нуть;
~лыло́ мно́га наро́ду — нахлы́нуло мно́го наро́да;
~лылі́ ўспамі́ны — нахлы́нули воспомина́ния
наплы́ў, -лы́ву м., в разн. знач. наплы́в
наплыўны́ геол. наплывно́й
наплы́ць сов., см. наплы́сці
наплю́хацца сов. наплеска́ться (вдоволь)
наплю́хаць сов. наплеска́ть
наплю́хвацца несов., страд. наплёскиваться
наплю́хваць несов. наплёскивать
наплю́шчыць сов. наплю́щить