насланнё ср. наважде́ние; напа́сть ж.
насла́ны I в разн. знач. на́сланный; см. насла́ць I
насла́ны II на́стланный; см. насла́ць II
насланя́цца сов., разг. наслоня́ться
насла́ць I сов., в разн. знач. насла́ть;
н. падару́нкаў — насла́ть пода́рков
насла́ць II сов. (сделать настил) настла́ть;
н. сало́мы — настла́ть соло́мы;
н. до́шак — настла́ть досо́к
насле́давальнік м. подража́тель
насле́давальніца ж. подража́тельница
насле́давальны подража́тельный
насле́даванне I ср., биол. насле́дование; см. насле́даваць I
насле́даванне II ср. сле́дование; подража́ние; см. насле́даваць II
насле́даваны биол. насле́дованный
насле́давацца I несов., страд. насле́доваться; см. насле́даваць I
насле́давацца II несов., страд. насле́доваться; см. насле́даваць II