наро́дніца ж., ист. наро́дница
наро́дніцкі наро́днический
наро́дніцтва ср., ист. наро́дничество
наро́дны в разн. знач. наро́дный;
~ныя ма́сы — наро́дные ма́ссы;
~ная гаспада́рка — наро́дное хозя́йство;
~ныя пе́сні — наро́дные пе́сни;
н. суд — наро́дный суд;
н. фронт — наро́дный фронт;
н. наста́ўнік — наро́дный учи́тель;
~ная медыцы́на — наро́дная медици́на;
н. ўніверсітэ́т — наро́дный университе́т;
~ная будо́ўля — наро́дная стро́йка
наро́кам нареч., разг. в шу́тку, шутя́, наро́чно
наро́схрыст нареч. нараспа́шку;
◊ душа́ н. — душа́ нараспа́шку
наро́ўні нареч., в разн. знач. наравне́;
н. з да́хам — наравне́ с кры́шей;
н. з і́ншымі — наравне́ с други́ми
наро́шчаны в разн. знач. наращённый; см. нарасці́ць
наро́шчванне ср. (действие) нараще́ние; нара́щивание; см. наро́шчваць