Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

улада́рнасць ж. повели́тельность; см. улада́рны 2

улада́рніца ж., см. улада́рка

улада́рны

1. владе́тельный;

у. князь — владе́тельный князь;

2. повели́тельный; вла́стный;

у. жэст — повели́тельный жест

улада́рства ср.

1. (господство) владе́ние, влады́чество;

у. зямлёй — владе́ние землёй;

2. (собственность) владе́ние

улада́рыць несов., прям., перен. госпо́дствовать; вла́ствовать; влады́чествовать

улада́ць несов.

1. владе́ть, облада́ть;

у. крыні́цамі сыраві́ны — владе́ть (облада́ть) исто́чниками сырья́;

у. бага́ццем — владе́ть (облада́ть) бога́тством;

2. (держать в своей власти) владе́ть; управля́ть

ула́джаны

1. ула́женный;

2. разг. устро́енный;

1, 2 см. ула́дзіць 1, 3

ула́джванне ср.

1. ула́живание;

2. разг. устро́йство; см. ула́джваць 1, 3

ула́джвацца несов.

1. ула́живаться;

2. разг. устра́иваться, поступа́ть;

1, 2 см. ула́дзіцца;

3. страд. ула́живаться; устра́иваться; см. ула́джваць 1, 3

ула́джваць несов.

1. ула́живать;

2. угожда́ть;

3. разг. (определять куда-л.) устра́ивать;

4. (делать что-л. вовремя) уга́дывать;

1-4 см. ула́дзіць