укра́піцца сов. вкра́питься
укра́са ж.
1. (предмет) украше́ние ср.;
2. перен. (гордость кого-л., чего-л.) краса́, украше́ние ср.
укра́сці сов. укра́сть, утащи́ть, уворова́ть; похи́тить; (животное, машину и т.п. — ещё) увести́, угна́ть;
◊ у бо́га цяля́ ўкра́сці — у бо́га телёнка укра́сть;
з-пад су́чкі яйцо́ ўкра́дзе — (о ловкаче, воре) погов. из-под су́чки яйцо́ ута́щит;
хто парася́ ўкраў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць — посл. на воре́ ша́пка гори́т
укра́сціся сов., в разн. знач. вкра́сться;
у тэкст укра́лася памы́лка — в текст вкра́лась оши́бка;
укра́ўся ў душу́ страх — вкра́лся в ду́шу страх
укро́йвацца несов., страд. порт. вкра́иваться
укро́йваць несов., порт. вкра́ивать; см. укро́іць 1
укру́г обл.
1. нареч. вкруг, вокру́г;
2. предлог с род. вкруг, вокру́г;
у. во́зера расце́ чаро́т — вкруг (вокру́г) о́зера растёт камы́ш
укругаву́ю нареч. вкругову́ю