раскла́дзісты раски́дистый
раскла́дка ж.
1. (действие) раскла́дка;
р. рэ́чаў — раскла́дка веще́й;
2. развёрстка
раскладны́ раскладно́й; раздвижно́й;
р. ло́жак — раскладна́я крова́ть;
р. стол — раздвижно́й стол
раскладу́шка ж., разг. раскладу́шка
раскла́ньвацца несов. раскла́ниваться, кла́няться
раскла́няцца сов. раскла́няться, поклони́ться
раскла́сці I сов., в разн. знач. разложи́ть; (костёр — ещё) развести́;
р. тава́р — разложи́ть това́р;
р. склада́ны ло́жак — разложи́ть складну́ю крова́ть;
р. стра́ту на траі́х — разложи́ть убы́тки на трои́х;
р. аго́нь — разложи́ть (развести́) ого́нь
раскла́сці II сов. (на составные части) разложи́ть;
р. ваду́ на кісларо́д і вадаро́д — разложи́ть во́ду на кислоро́д и водоро́д;
р. лік на мно́жнікі — разложи́ть число́ на мно́жители
раскла́сціся I сов., в разн. знач. разложи́ться;
~ла́ўся са сваі́мі рэ́чамі, што і павярну́цца няма́ дзе — разложи́лся со свои́ми веща́ми, что и поверну́ться не́где;
адзі́н на́ціск — і ло́жак ~ла́ўся — оди́н нажи́м — и крова́ть разложи́лась
раскла́сціся II сов. (на составные части) разложи́ться;
во́кіс рту́ці ~ла́ўся на ртуць і кісларо́д — о́кись рту́ти разложи́лась на ртуть и кислоро́д
раскле́енасць ж. раскле́енность
раскле́ены в разн. знач. раскле́енный; см. раскле́іць