напіра́цца несов., прост.
1. (скопляться) напира́ться;
2. напира́ться;
1, 2 см. напе́рціся
напіра́ць несов., разг., в разн. знач. напира́ть;
н. на дзве́ры — напира́ть на дверь;
во́раг ~ра́е з фла́нга — враг напира́ет с фла́нга;
ён ~ра́е на сваю́ заня́тасць — он напира́ет на свою́ за́нятость
напіса́нне ср. написа́ние
напі́саны в разн. знач. напи́санный; см. напіса́ць;
◊ на лбе (не) напі́сана — на лбу (не) напи́сано;
на раду́ напі́сана — на роду́ напи́сано;
на тва́ры напі́сана — на лице́ напи́сано;
што напі́сана пяро́м, таго́ не вы́сечаш і тапаро́м — посл. что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь и топоро́м
напіса́цца сов. написа́ться
напіса́ць сов., в разн. знач. написа́ть;
н. лі́тару — написа́ть бу́кву;
н. зая́ву — написа́ть заявле́ние;
н. рама́н — написа́ть рома́н;
н. партрэ́т — написа́ть портре́т;
пра яе́ ~са́лі ў газе́це — о ней написа́ли в газе́те;
ён абяца́ў напіса́ць з до́му — он обеща́л написа́ть и́з дому
напі́так, -тку ж. напи́ток;
прахаладжа́льныя ~ткі — прохлади́тельные напи́тки;
спіртны́я -ткі — спиртны́е напи́тки
напіха́нне ср. наби́вка ж.; начи́нка ж.; насо́вывание; см. напіха́ць
напіха́цца несов.
1. прост. набива́ться; см. напха́цца 2;
2. страд. напи́хиваться, набива́ться; начиня́ться; насо́вываться; см. напіха́ць
напіха́ць несов.
1. напи́хивать, набива́ть; (заполнять внутренность чего-л. — ещё) начиня́ть;
2. (засовывая, наполнять чем-л.) насо́вывать;
1, 2 см. напха́ць