Verbum

напаўза́ць несов.

1. в разн. знач. наполза́ть;

2. (о тучах и т.п.) надвига́ться; наполза́ть;

1, 2 см. напаўзці́

напаўзачы́нены полузакры́тый

напаўзці́ сов.

1. в разн. знач. наползти́;

адне́куль ~злі́ мура́шкі — отку́да-то наползли́ муравьи́;

н. на дрот — наползти́ на про́волоку;

2. (о тучах и т.п.) надви́нуться; наползти́

напаўкаланія́льны полуколониа́льный

напаўкало́нія ж. полуколо́ния

напаўкачавы́ полукочево́й

напаўкачэ́ўнік м., этн. полукоче́вник

напаўкашто́ўны полудрагоце́нный

напаўкро́ўны полукро́вный

напаўкру́глы полукру́глый