Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напапала́м нареч., разг. попола́м, напопола́м

напа́раны

1. в разн. знач. напа́ренный;

2. накипячённый;

1, 2 см. напа́рыць

напа́рвацца несов., страд. напа́риваться

напа́рваць несов. напа́ривать

напа́рнік м. напа́рник

напа́рніца ж. напа́рница

напаро́цца сов., прям., перен. напоро́ться;

н. на цвік — напоро́ться на гвоздь;

н. на заса́ду — напоро́ться на заса́ду

напаро́ць сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напоро́ть;

2. (повредить чем-л. острым) напоро́ть, наколо́ть;

н. руку́ — напоро́ть (наколо́ть) ру́ку;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) найти́ (что или много чего), набра́ть (во множестве);

н. мно́га маладзе́нькіх баравічко́ў — найти́ мно́го молоды́х бе́лых грибо́в

напа́рстак, -тка м. напёрсток

напарта́чыць сов., прост. напорта́чить