нары́ць сов. (рылом — о животных) нары́ть
нарэ́з м.
1. -зу (действие) наре́зка ж.; нареза́ние ср.;
2. -за в разн. знач. наре́з;
зрабі́ць н. — сде́лать наре́з;
н. зямлі́ — ист. наре́з земли́
нарэ́заны
1. в разн. знач. наре́занный; напи́ленный;
2. надре́занный;
3. назу́бренный;
1-3 см. нарэ́заць
нарэ́зацца сов.
1. (о зубах) проре́заться;
2. перен., прост. (напиться) наре́заться
нарэ́заць сов.
1. в разн. знач. наре́зать; (пилой — ещё) напили́ть;
н. хле́ба — наре́зать хле́ба;
н. зямлі́ — наре́зать земли́;
н. курэ́й — наре́зать кур;
н. болт — наре́зать болт;
2. надре́зать;
3. (пилу) назубри́ть
нарэ́званне ср., см. нараза́нне
нарэ́звацца несов., см. нараза́цца
нарэ́зваць несов., см. нараза́ць
нарэ́зка ж., в разн. знач. наре́зка;
н. шру́бы — наре́зка винта́;
н. зямлі́ — наре́зка земли́