наму́льванне ср. натира́ние; см. наму́льваць
наму́львацца несов., страд. натира́ться, стира́ться; намина́ться; см. наму́льваць
наму́льваць несов. (повреждать трением) натира́ть, стира́ть; (давлением) намина́ть; см. наму́ляць
наму́ляны натёртый, стёртый; намя́тый; см. наму́ляць
наму́ляць сов. (повредить трением) натере́ть, стере́ть; (давлением) намя́ть;
н. пле́чы — натере́ть пле́чи;
н. нагу́ — натере́ть (стере́ть) но́гу;
конь наму́ляў ка́рак — ло́шадь намя́ла хо́лку
наму́чаны I (к наму́чыць) наму́ченный
наму́чаны II (к намуці́ць) наму́ченный
наму́чыцца сов. наму́читься
намуштрава́ны разг.
1. намуштро́ванный, вы́школенный;
2. охот. ната́сканный, притра́вленный