намы́цца сов., разг. намы́ться
намы́ць сов., в разн. знач. намы́ть; (белья — ещё) настира́ть;
н. мно́га по́суду — намы́ть мно́го посу́ды;
рака́ намы́ла во́дмель — река́ намы́ла о́тмель;
н. плаці́ну — намы́ть плоти́ну;
н. зо́лата — намы́ть зо́лота;
намы́ла цэ́лую ку́чу бялі́зны — намы́ла (настира́ла) це́лую ку́чу белья́
намяка́ць I несов. (размякать от влаги) намяка́ть
намяка́ць II несов. (говорить намёками) намека́ть
намякну́ць сов. (сказать намёком) намекну́ть
намянці́ць сов. (косу) наточи́ть (наждачной лопаткой)
намяня́ны несов., в разн. знач. наме́нянный; см. намяня́ць
намяня́ць сов., в разн. знач. наменя́ть;
н. дро́бных гро́шай — наменя́ть ме́лочи;
н. ма́рак — наменя́ть ма́рок
намяра́цца несов., страд. наме́риваться
намяра́ць несов. наме́ривать