Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нако́ўзацца сов., разг. (на коньках и т.п.) наката́ться, поката́ться (вдоволь)

нако́ўка ж. нако́вка

нако́чаны нака́танный; см. накаці́ць

нако́чванне ср. нака́тывание, нака́тка ж.; см. нако́чваць

нако́чвацца несов., возвр., страд. нака́тываться; см. накаці́цца, нако́чваць

нако́чваць несов. нака́тывать; см. накаці́ць

нако́шаны нако́шенный

нако́швацца несов., страд. нака́шиваться

нако́шваць несов. нака́шивать

накпі́ць сов. (з каго, чаго) насмея́ться (над кем, чем), поиздева́ться (над кем, чем), пошути́ть (зло) (над кем, чем), подшути́ть (зло) (над кем, чем)