ко́нтурна
Verbum
анлайнавы слоўнікко́нтурны ко́нтурный;
○ ~ная ка́рта — ко́нтурная ка́рта;
~ная лі́нія — ко́нтурная ли́ния
ко́нус
конусападо́бна
конусападо́бны конусови́дный, конусообра́зный
ко́нусны ко́нусный
ко́нчана
◊ усё к. — всё ко́нчено
ко́нчаны
1.
2.
1, 2
3.
◊ к. чалаве́к — ко́нченый челове́к
ко́нчык
◊ вярце́цца на ~ку языка́ — верте́ться на ко́нчике языка́
ко́нчыцца
1. ко́нчиться, око́нчиться, зако́нчиться;
2. (иссякнуть, израсходоваться) ко́нчиться;
3. (завершиться) разреши́ться;
4. умере́ть (в муках); ко́нчиться