Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ука́зны уст. ука́зный

ука́зчык м. ука́зчик

ука́зчыца ж. ука́зчица

укако́шаны разг. укоко́шенный

укако́шыць сов., разг. укоко́шить

укало́цца сов. уколо́ться

укало́ць сов.

1. уколо́ть; (поранить — ещё) наколо́ть;

я ўкало́ў руку́ — я уколо́л (наколо́л) ру́ку;

2. перен. (обидеть) уколо́ть, уязви́ть;

заўва́га балю́ча ўкало́ла яго́ — замеча́ние бо́льно уколо́ло (уязви́ло) его́;

3. (заставить войти внутрь) вколо́ть; воткну́ть;

у. іго́лку ў паду́шачку — вколо́ть (воткну́ть) иго́лку в поду́шечку

укалупі́ць сов., разг. уколупну́ть; уковырну́ть

укалупну́ць сов., разг., однокр.

1. уколупну́ть; уковырну́ть;

2. перен. подде́ть, уколупну́ть

укалыха́ны

1. ука́чанный, убаю́канный;

2. ука́чанный;

1, 2 см. укалыха́ць