Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

на́ртавы на́ртенный, на́ртовый

нарубі́ць сов., горн. наруби́ть;

н. ву́галю — наруби́ть у́гля

нару́блены горн. нару́бленный

нарука́ўнік м. нарука́вник

нарука́ўны нарука́вный

на́руку нареч., разг. на́руку

нарумя́нены нарумя́ненный

нарумя́ніцца сов. нарумя́ниться

нарумя́ніць сов. нарумя́нить

нарумя́ньвацца несов., возвр., страд. нарумя́ниваться