Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

абрэ́з м., в разн. знач. обре́з;

а. кні́гі — обре́з кни́ги;

страля́ць з ~за — стреля́ть из обре́за;

у а. — в обре́з

абрэ́зак, -зка м. обре́зок; сре́зок; (материи — ещё) лоску́т

абрэ́заны обре́занный; остри́женный, обстри́женный; поре́занный; см. абрэ́заць 1

абрэ́зацца сов.

1. обре́заться;

2. перен. обре́заться, сре́заться

абрэ́заць сов.

1. в разн. знач. обре́зать; (волосы, ногти — ещё) остри́чь, обстри́чь; (поранить — ещё) поре́зать; (с.-х. — ещё) прочека́нить;

а. но́гці — обре́зать (остри́чь) но́гти;

а. валасы́ — обре́зать (остри́чь) во́лосы;

а. стро́пы — обре́зать стро́пы;

а. сядзі́бу — обре́зать уса́дьбу;

а. мя́са з касце́й — обре́зать мя́со с косте́й;

а. па́лец — обре́зать (поре́зать) па́лец;

2. рел. обре́зать;

3. перен. обре́зать, осади́ть, оборва́ть;

яго́ ~залі пры пе́ршым выступле́нні — его́ обре́зали (осади́ли, оборва́ли) при пе́рвом выступле́нии;

а. кры́лы — (каму) обре́зать кры́лья (кому)

абрэ́зачны обре́зочный

абрэ́званне ср., см. абраза́нне 1

абрэ́звацца несов., см. абраза́цца

абрэ́зваць несов., см. абраза́ць

абрэ́зка ж. обре́зка